Een van de manieren om CO₂ uit de atmosfeer te houden, is om dit broeikasgas langdurig op te slaan in gebouwen. De grote vraag is hoe je deze opslag op een betrouwbare manier meet en monitort. Een groep van 70 experts buigt zich over dit vraagstuk om DG Clima van de Europese Commissie te ondersteunen bij het ontwikkelen van regels voor een door de EU erkende certificeringsmethode. Op hun beurt helpen Partners for Innovation en de Wageningen Universiteit deze expertgroep met het bundelen van kennis en inzichten, het analyseren van bestaande methodologieën, het selecteren van best practices en het uitspitten van alle open vragen en discussiepunten.  

De drijvende kracht achter dit project is het Carbon Removals Certification Framework (CRCF). Deze Europese regelgeving beoogt de beste methodologieën voor het certificeren van koolstofverwijdering te ontwikkelen. In dit raamwerk staan drie manieren van biogene koolstofverwijdering centraal: via natuurlijke opslag in bomen en bossen, via koolstoflandbouw en via de opslag in gebouwen.  

Langdurige opslag in gebouwen

Bij de langdurige biobased opslag van CO₂ in gebouwen gaat het vooral om hout. Andere bouwmaterialen zoals stro, hennep, (bio)plastics, mineralen en gesteenten worden niet uitgesloten maar lijken vooralsnog minder in aanmerking te komen om langdurig en op grote schaal koolstof op te slaan. 

Er zijn nu meer dan 30 berekening- en certificeringmethoden in omloop. We hebben die geanalyseerd om te bepalen welke elementen van de methoden het beste werken en gecombineerd kunnen worden in betrouwbare, bruikbare certificeringsmethoden. De expertgroep discussieert nu verder over vraagstukken die nog niet beantwoord kunnen worden met bestaande oplossingen. De discussies zijn opgedeeld in vier categorieën van vragen:  

• Hoe kwantificeer je de hoeveelheid CO₂ die wordt opgeslagen? Welke uitstoten tijdens het bouw- en productieproces moeten in mindering worden gebracht op de gecertificeerde hoeveelheid? Hoe ga je om met onzekerheden en hoe voorkom je dubbeltelling? 

• Draagt de gecertificeerde opslag additioneel bij in vergelijking met een bouwproject zonder de gecertificeerde opslag? Hoe bewijs je dat? 

• Hoe lang moet CO₂ opgeslagen blijven en wat als door brand bijvoorbeeld de CO₂ vervroegd vrijkomt?  Hoe controleer je over decennia of dezelfde gecertificeerde koolstof nog opgeslagen zit in het gebouw? 

• Is de duurzaamheid van de materialen en het gebouw voldoende gegarandeerd? Hoe kan de methode in lijn worden gebracht met wetgeving tegen ontbossing en natuurherstel?     

Eind 2023 en in april 2024 hebben de experts hierover in Brussel bijeenkomsten gehouden. Het rapport ‘Technical Assessment of certification methodologies’, dat maart 2024 is geschreven, geeft antwoorden op deze vragen en geeft adviezen om stappen vooruit te zetten. Medio 2024 heeft DG Clima groen licht gegeven voor een vervolgproject.  

Opslag in bodem en bomen

Naast de opslag in gebouwek, krijgen ook de experts die zich bezighouden met de natuurlijke opslag in bomen en bossen ondersteuning van ons, de WUR en Climate Neutral Group (CRETA).    

Meer weten? Neem contact op met Jannes Nelissen.