De milieukwaliteit van de Limburgse beken is in de meeste gevallen nog niet op orde, gemeten naar maatstaven van de Europese Kaderrichtlijn Water. Dat blijkt uit het eerste deel van een studie die Fred van den Brink van de provincie Limburg en Torben Mulder voor de Milieufederatie Limburg hebben uitgevoerd.

De oorzaken hiervan zijn bekend en divers. Talloze beken hebben door de jaren hee  flink te lijden gehad van verschillende ingrepen (stressoren), zoals in het vorige deel van dit artikel uitgebreid is beschreven. Dat begon al met de aanpassingen aan de inrichting en beheer van de beken ten behoeve van het steeds intensiever wordende landgebruik. Later kwamen daar lozingen en diffuse verontreinigingen van allerlei chemische stoffen bij. En recent zijn ook de gevolgen van klimaatverandering merkbaar, zoals hogere watertemperatuur, meer droogval en frequentere piekafvoeren in de beken.

In dit deel gaan de auteurs nader in op de herstelmaatregelen die worden genomen en op de vraag of die afdoende zijn om de KRW-doelen te bereiken. Ook gaan ze na in hoeverre het doelbereik haalbaar is en welke opties ter verbetering wenselijk zijn. Het is nu alle hens aan dek voor de uitvoering.

Download hier de complete samenvatting of de uitgebreide paper.

Neem voor meer informatie contact op met Torben Mulder.